yokluðunun güzergahýndayým can tutulmuþum hasretin saðnaðýna her adýmda bir can býrakýrým yokluðuna her nefesim Musa’yý ürküten bir tufan
adýný yazdýðým sular dondu Üzerinden geçen martýlarý bir görsen Yangýn taþýyordu kanatlarý çoðunun ateþli kanadýyla aþk göz bebeðime kondu
sevgili... ey hasreti gözbebeklerimin ey yüreðimin sabýr sýnavý sýratým neden yoksun? yak çeraðým ziya bulsun gel artýk bitsin, bitsin seni beklemelerim.
kadir turan, 28.10.’08, s. 09:35, ist.
Sosyal Medyada Paylaşın:
eşiktekiadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.