ýssýz bir sokaðýn ortasýnda kilitliyim
günlerdir,coþkusunu yitirmiþ ýþýklar
volta atýyor tenha gözlerimde,
konuþurken,sesiyle büyüyen çocuklar nerede
nerede caddelerdeki ayak izleri
ve sesler kadar her þey kaybolmuþ þehirde
ve yahut susturulmuþlar !
ayaz kýrmýþ mavi akþamlarý,
güvercin tüyleri esiþiyor tellerde
harebeye dönmüþ otobüs duraklarý
gözlerinde ölü umut taþýyan yolcular dahi yok
çýkýlmaz birer sokak olmuþ bütün hayatlar
__hem de nasýl
insiyatifini kaybetmiþ gece geçiyor
hiç aldýrýþ etmeden karanlýða,
düþkýran serinlðinde gezindiðim sabahlar
kýzýla varýyor
üstelik yasaklanmýþ bulvarlar
hiç edilmiþ gelecek yüz yýlýmýz, insanlýk da !
__hem de nasýl
nicedir suskun zamantaþlarý,
arpa boylarý koparýlmýþ saatlerin
gidilen her mevsim
tozlu bir kapýya çýkýlýyor
duvarlardan önce toprak ýsýnýrdý yurdum da
güneþ toprak arýyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.