Bu son sözlerim sana, kulaðýný aç dinle! Benim gibi sende yan, inim inim boþ inle. Bulamazsýn ben gibi, kalasýn deðerinle. Duyda! yanýldýn iþte, gel gör ki sen yanýldýn.
Keþkelerde býraktýn, sanki sürecekmiydi? Baþka gönüller seni, böyle sevecekmiydi? Koþa koþa her türlü kabul edecekmiydi? Bunda yanýldýn iþte, gördün iþte yanýldýn.
Ben sana saf bir sevgi, sadakatle baðlandým. Ne acý! ettiðin yalan, sözlerinle yaðlandým. Ümitsiz aþkýn ile, daðlandýkça daðlandým. Dünde yanýldýn iþte, yine böyle yanýldýn.
Sen bu gülen yüzümü, bak! nasýl ki soldurdun. Gözde akan yaþlarý, çaðlayanlar oldurdun. Vuslat gecelerimi, hasretinle doldurdun. Sende yanýldýn iþte, iþte hep sen yanýldýn.
Ne kadar seslensem de, duymaz saðýr yüreðin. Sen beni devirdin ya! yýkýlsýn her direðin. Senin kahrolduðunu, gözlerimle göreðin. Günde yanýldýn iþte, þimdi bak! sen yanýldýn.
Sevgimle çiçeklerim, baþka bahara açtý. Tarumar olan aþkým, dört bir yana ulaþtý. Sana gör! bütünüyle, sevgi hevesim kaçtý. Onda yanýldýn iþte, yine, yine yanýldýn.
A.P Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülbeyaz Şirincan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.