Oy gönlüm! benim derdim, ne zaman ki bitecek Sen hanýmda yolcusun, gider kalmaz diyorlar. Bu acý, bu ýzdýrap, bu canýma yetecek Sen canýmdan kopansýn, yeter olmaz diyorlar.
Bilmem ki güleyim mi, yoksa aðlayayým mý? Dilek veren aðaca, mendil baðlayayým mý? Yoksa yanan yüreði köze daðlayayým mý? Sen canýmda bir cansýn, yanar sönmez diyorlar.
Yeter artýk nafile, caný ezmiþ bu eza Kör testere kesmezmiþ, boynu bükülmüþ keza Ýþ görmüyor bir aza, yetmezmi ki bu ceza Sen kanýmda akansýn, taþar dolmaz diyorlar.
Gönlüme söz geçmiyor, nede bitmez nazý var Sonbahara ne kaldý, kýþý gitmez yazý var Bazý yokken, bazý var, ne zamansýz hazý var Yaþ kemâle erensin, gider gelmez diyorlar.
Hergünde, her gecede, baþka baþka biçimde Bir dað gibi büyüyor, bu hasretin içimde Yine piþman deðilim, sevdiðim bu göçümde Sen ruhumda çiçeksin, açar solmaz diyorlar.
Cennetinde yýkanýp, makbere mi gireyim Kavuþmadan bu ömrü, topraða mý sereyim Ne olur can çýkmadan, gül yüzünü göreyim Sana hasret edensin, vuslat olmaz diyorlar.
A.P 17-10-2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülbeyaz Şirincan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.