Kalemim Kırıldı!

Beni ipte asýlý býraktýn,
Ýp acýtmýyor da canýmý,
Sensizlik kadar.
Uzatmadýn ellerini,
Tutmadýn ellerimi,
Býraktýn!
Sen verdin
Kalemi mi kýrma hükmünü.

Çevrem son zamanlarda soðuk olduðumdan bahsediyor,
Ben soðudum artýk, caným çekiliyor,
Çaresi yok bu halimin,
Can bedenden gidiyor.
Kalemi mi kýrdýn.

Artýk Sensizlik kokuyor tüm parfümlerim,
Odam da soluyor çiçeklerim,
Artýk yaþamak haram olur, ölümü beklerim,
Sen de kalemi mi kýrdýn.

Boþuna bunca Sevmeler,
Sana gitme diye, gitmeyeyim diye yalvarmalar,
Sen de yalan m Sevmeler?
Yitik heceler oldu Sevdalar,
Kalemim kýrýldý.

Zaten ben öleyim artýk,
Her þey yalan olduktan sonra,
Ben bu dünyadan göçeyim artýk,
Kalemim kýrýldýktan sonra.

Artýk nasýl olsa yazamam,
Artýk Sana aðlayamam,
Artýk ne yaþarým, ne de geri dönerim,
Kalemim kýrýldý, iflah olmam.

Çaresi yok Sensizliðimin,
Geri dönüþü yok bu yolun,
Unutur gibi Sevemiyorum Seni,
Azar azar unutamýyorum.
Daha iyi oldu sanki böyle birden gitmem,
Kalem
Kalemim kýrýldý.

Aramýzdaki uzaklýk bir karanlýktý,
Geceler uzuyor, gündüzler kýsalýyordu,
Yalnýzca ufacýk zaman zaman atan bir yürek çarpýntsý var þimdi yüreðimde,
Ruhum iyileþmedi.
Kalemim kýrýldý.

Þimdi korkmadan söylüyorum ya herþeyi,
Nerden geldi bu cesaret bilmiyorum,
Ama sanýrým öleceðimden,
Kalemim kýrýldý.

Ýyi oldu, iyiki kýrdýn kalemi mi,
Yaþamla ölüm arasýnda, gidip gelmek ne zordu,
Boþluða sarýlmak,
Görüyorum zannedip de boþ boþ bakmak,
Þimdi ellerim titriyor,
Buz kesiyor bedenim,
Esen rüzgarlara Sensizlik kokan parfümü mü savurdum.
Ve ben yavaþ yavaþ göçüyorum.






Pembe Siirler --- 27.10.2008 – 13:00

Sosyal Medyada Paylaşın: