Başlığa ne hacet!

Duygular geniþti
-ancak gençliðin eksikliðindeydi ruh
Ve en kasvetli sýkýþýklýklar
En alýmlý zamanlarý çaldýlar-
Ölüm-yaþam çizgisini algýladýðýmýz an
Örselenmiþti az biraz duygular
Ve alýþmýþtý yenik düþmeye zaman zaman
-ki bedeli az biraz da iþte o alýmdan çalýnan çizgilerdi…

Atlýlar beklerken ayaklar altýnda ezilmiþliði
Ve at üstünde sanýrken önemsenmeyiþi;
En yakýþýklý halimiz gülünç gelirken resimlerde
Ve dahi çiçekli basma etekler kalkmýþken hali hazýrda tedavülden
Ölüm yaþanmýþken ama babadan, anadan
Dahi kardeþten
-ki dostlarda düþmektedirler yaþamdan azar azar
-ne umutlarýmýz vardý içerimizde çoðalan!

Kaç kez aþk ateþimiz yanýp söndü
Ve kaç geceler sabah olmaz sandýk, ölmüþtük,
Artýk yaþayamazdýk,
Ki, kaç sabahlara aðlayarak uyandýk
Kaç sabahlarda yanýldýðýmýzý anladýk!

Ah… Yanýla yakýla
Örselene ve de dahi berelene
Hatta dövüle dövüle öðrendik!

Duygular da öðütüle öðütüle helmelendi
Kývam tuttu nihayetinde
Ruh özgürlüðüne ha desen kavuþtu,
Tanýðýdýr gözaltýndaki torbalar,
Uyurken akan ve kuruyan gözyaþlarý þahidindir!

Velhasýl;
Anladýðýmýz an ile
Ayrýlma vaktimiz pek bir yakýndýr…


Gülgün Karaoðlu
Ekim,27/08

Sosyal Medyada Paylaşın: