Gözlerim yerde espit ararken Bulduðum, Koparmaya kýyamadýðým, Yanaðýn gibi yanan espitlerdin sen… Her pürçeðin altýndan, Her çamýn ardýndan çýkýyordun, Sen sobeleniyordun sensizlikte hep
Korkak çamlarýn uðultusu içinde, Kekik gibi, Zülfün kokusu esiyordu omuzlarýnda… Ve Kaynaðýndan kaçan þýmarýk sular Düþerken aþaðýlara… Sen vardýn yüreðimde hep…
Uðultudan ürkerken sen yüzlü mehtap Saklanýyordu bulutlar arkasýna… Korkuyordun… Tutmaya utandýðým ellerinle, Tutuyordun ellerimi, Korkunu sevdim; titremelerinde hep
Kekik kokularý sarmalýyordu benliðimizi Böðürtlen rengi gözlerinde Aþk tütüyordu Sen avuçlarýmda, Sen parmak uçlarýmdaydýn hep….
Seni sensizlikte iþte böyle yaþadým… Bilmem ki hissettin mi sevdiðim?
Ekim 2008 Yunus Çetkin Sosyal Medyada Paylaşın:
yunusi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.