Kum saatlerine ram olmuþ Zamanýn aþýlmaz dehlizlerinde Yýllar yýlý Kýzgýn çöller ortasýnda sararýp solmuþ Eski sevdalarýn çözülmez gizlerinde Oradan oraya Kendini arayan iflah olmaz bir deliyim
Say ki Gece gündüz aðlayýp saçýn baþýn yolmuþ Elem yüküyle zamansýz bükülen dizlerinde Bilinmez bir hâl ile Daldýn dalgýn bakan gözleri hüzün ile dolmuþ Bir derviþin silinen ayak izlerinde Sevdanýn maveraya uzanan eliyim
Say ki Yokluðunda, unuttuðu varlýðýný bulmuþ Bembeyaz kefen bezlerinde Eski bir gramafondan Hüzzam bir þarký dinlerken içi burkulmuþ Gönlünün saklý menfezlerinde Deli dolu koþan sevdanýn tunç heykeliyim
Say ki Yüreðim asi dalgalarla yiv yiv oyulmuþ Deniz var sanki gözlerinde Þu onulmaz ruhum Sonsuzluða uzanmak için yola koyulmuþ Veda varken bütün sözlerinde Sana doðru çavlanlardan akan þiir seliyim
Muhammed Mehmet GÜL
Menfez : Girecek veya geçecek yer
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammed mehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.