ve taþ duvarlý evler toprak yollarla sarmaþ-dolaþ çelenler uygun
ne dümdüz yollar ne de köþeli harýmlar ne evler dört köþe, ne pencereler üzgün her þey, herþey düzgün
çelenlerin dibinden þiril-þiril akan Yukarý Çeþme havuzunun suyu bayýrdaki söðüt köklerinin arasýnda kendini bir o bir bu yana vururdu kendi halinde akar yolunu bulurdu hergün
düze indiðinde samansý çöpleri sürükleyerek çöpellere takýlý kalarak köpüðü önüne katarak önce yarýklarý doldurarak bir bahçe duvarýnýn deliðinde süzülerek yaz güneþinde kavrulmuþ fidelere can verirdi aþaðýya indiðinde yeterdi herkes sýrasýný bilse olgun
harýmlar kapýþýrcasýna bir damla su akmasýn boþa bir tohum yeþersin bir fidan büyüsün boþa giden bir damla su kuruyup gitmemek uðruna üzgün
gecenin geç yarýsýnda ulumalarda köpekler sýra sýra tanyeri aðarmadan daha köy tatlý uykusunda uyansa kalksa mý acaba gözler sabah mahmurluðunda pekmez köpüðü yeleli horozlar ötüþmekte uzun uzadýya birbirleriyle atýþmaktalar uzun mu uzun
o nasýrlý elleri deynekli kýrýþ kýrýþ ama güleç yüzlü pýrýl-pýrýl insanlar durgun
bir taþa oturmuþ bir duvara yaslanmýþ bir eþeðe binmiþ çift süren çapalayan sulayan insanlar yorgun
zaman ah! .. zaman dursa geçmeyi unutsa sizde ve bu fotoðrafa dönebilsem varsýn siyah-beyaz olsun üþümeyeceðim olsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.