bir ve iki şiir

Yetersizmiþ aþk,
Þairler yanlýþ aksettirmiþ,
Yaþarken deðil de,
Yitip gidince sevdalar güçlenirmiþ.

Bir el tutarmýþ iki yakaný,
Tuttukça boðarmýþ tüm imkânlarýný,
Yarýna dair umutlarýný,
Bir pençeyle aniden, kesip gidermiþ.

Boþa beklemiþ içimde zaman,
Son bahar yapraðý, kurumuþ hazan
Ah Allah’ým bu kesikler, kanýyla sýzan,
Çok güleni olurmuþ, aþk yoldaþlarýnýn



Tekinsizmiþ aþk,
Fotoðrafý yokmuþ,
Ha geldi geliyor,
Beklemek yersiz,
Özlemek pahalý,
Dokunmak bedava,
Yanmasý çok kurakmýþ, aþk!

Þairler yalan söylemiþ,
Kâðýtlar da yazýlýr bir çeþit kandýrmacaymýþ,
Oyalanmak için bir nefes,
Aðlamak için,
En güzel kaplýcaymýþ…

Herkes birbirine yalan söylermiþ,
Babaanne kýz torununa,
Aðabeyler kardaþýna,
Arkadaþlar arkadaþýna,
Evliler o güne, hazýrlýk yapanlara…

Birileri beni,
Fena sersemletmiþ,
Ve onlar oldukça,
Aþk her zaman,
Mecnunda keskin bir yara,
Leyla’da bir kölelik,
Aslý ile keremde, delilik!
Tüm gerçek sevenlerde
Bir gurbetlik, suskunluk, boðazý kuruluk.
Dut yemiþ bülbül gibi,
Ne umduk ne bulduk!

Birileri bize yalan söylemiþ…
Aþk gerçekte intihar etmeye,
En garanti köprüymüþ!
Aþk!
-Zararsýz iki-

Düþerler onlar düþerler,
Yar diye kanatlanýr,
Gökte yalnýz yaþarlar,
Mavidir tenleri,
Siyahtýr kararlý gözleri,
Düþerler hicrana,
Petrol karasýna batýþýr,
Yine de mezarým demezler.

Çünkü gök mavidir,
Çaðýrýr onlarý semaya baktýkça,
Semada hile olmaz,
Çok uzaðýndadýr insan ýrkýnýn,
Yalanýn, dolanýn, hilenin…

Onlar semaya baktýkça,
Yaz güneþi parýldar kanatlarýnda,
Can verir paslanmýþ kemiklerine,
Allah! Deyip göðsünü yükseltirken,
Ben bu aþktan geçtim,
Sende bir mekân mý seçtim?
-Dercesine HAYKIRIRR!
Ve daha fazla rahmetin yok mu cananým,
Ver verebildiðin kadar
Evvelki yaralarýmýzý saralým
Þimdiye ve yarýna,
tek yastýkta..............baki kalalým!
Çünkü ben tüm tasarýmsal aþklarýmda,
Hayal kýrýklýðýna uðradým.....



Sosyal Medyada Paylaşın: