sırılsıklam bir deli
Ne mahzun Ýlahi,
Yaðmurla birlikte üçümüz.
Kaþlarýmýn kendi efkârý tutmuþ,
Birer dalga misali sarhoþuz.
Bir ney çalýyor ki omuzlarým toz toprak
Yaðmur vuruyor az sonra ne olacak?
Kaplar mý tüm bedeni mi bu ýslak, ýslak
Birer balçýktan türetmemiþ miydi ki,
Kadiri mutlak…
Ohh, ne güzel makam, ne derdim kaldý ne tasam,
Canýmý yakan sevgili, iki büklüm olmuþ sokaktaki aç veli,
Gözümü, gönlümü dününden yarýnýndan çalmýþlar gibi.
Þimdi yalnýzca ney var, bir de neyzenin sesi!
Yaðmur bile semadan inerken,
Semaha duruyor, sema dönüyor,
Gökyüzü kardeþ olmuþ, aþaðýsý el alsýn
Bu anýmý görenler beni, gurbette ‘bülbül’ sansýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.