yağmur yağmur du gözleri

1- Hoyrat bir rüzgar savurdu !!
Kýz son defa
“elveda” diyordu
Yüzünde umutsuzluk hüzünleri
Ve
Yaðmur yaðmurdu gözleri…


Gelin Arabasý’yla yavaþ, yavaþ uzaklaþtý.
Bir çaresizlik sardý duman, duman
Yaman bastý yaðmurlar yaman
Yine,
Yaðmurlar kara sevdalýydý
Yarýnlar kesilmeyen umut
Ve ýslaktý…
Sýrtýmý yere getiren
Baðrýmý ýslatan
Seni Trakya’dan koparan bilmem ki ney?
Bu yaðmurdaydý her bir þey…


Kýrklar’da, hatýrla Kýrþehir’i !!
her sevgili yaþayamaz
o günceyi
büyük aþklar nelere kadir bilinmez
gizemi meleklere bile söylenmez
þimdi
dilime takýlan tek bir söz var
’yâr büyüktür yâr...


2- Kaç kez çatlar bir tohum
Zamanýn akýþýnda?
“Uzun Yol”da,
“Derin Ýzler” hasret çýrpýnýrken
Ergene’den turnalar geçer
Sesleri ýslak!!!
Aðlayan Köprü’den gelinliðinle geçerken
Doðrudur el salladýðým
Ýliðime kadar yaðmurca ýslandýðým !!…


Belki,
Kutu gibi evleri olacak
Bahçesinde
Çocuklarý “kör ebe” oynayacak.
Seyrediyor yine uzaktan
(sen yok-ben yok)
Pencerelere
Dört mevsim kar yaðacak…




3- Anlatmasý güçtür, güç oðul
Þiir kalemle yazýlmýyor ki
Ah neylersin oðul,
Beni benden alýp gitti
Bu nasýl bir sevda ki
Ruhum ile uçuþur !!
Hangi güle dokunsam tutuþur…


Ele gelmez sevgili dediðimiz
Bir gönül yangýnýnca dilsiz !!
Ardýndan:
Islak türkülerdir söylediðimiz…
27 Mart 1977
Mustafa ERMÝÞ



Sosyal Medyada Paylaşın: