Kalemimle vedalaþtýðým gündür bu gün..Kalemimin gözyaþlarýdýr bunlar! .. Kýrk yýllýk kadim dostum, can yoldaþým, lisaným, feryadým ve gönlümün sesi “kalemimi kýrýyorum! ..” Ve kalemimi kýrarken, içimde ki bomba’nýn da fitilini ateþliyorum! .. Ben de yokum artýk…. Kalemim gibi! ..
Çünkü; “ARTIK YAZMAYACAÐIM”
Kalemiyle “yaþar” þair ve… ve “kalemiyle ölür! ..” Sen; ister “intihar” de buna, istersen cinayet! .. Ben maðduruyum bu infazýn suçlusu deðil! .. Madem ki “AÞK” koca bir yalandý, madem ki ben “yalan’ý sevdim” madem ki yalanlarla beslenip, yalanlarla ümitlendim ve madem ki sonunda tükendim o halde ben; “yalan” bir kalemþördüm nihayet! ..
Ve sen; Konuþan, aðlayan, yazan, çizen ve susan! .... SEN! .....
Konuþtuðunda; Anlamlandýrmalýydýn bütün sözcükleri, soyutlamalýydýn tüm yanlýþ anlamalardan… Sesin duyulmalý, anlaþýlmalýydý ne dediðin! .. Yerine ve zamana göre deðiþtirmeden…, her hal ve þartta korkmadan…., diþlerinin arasýnda ezmeden kelimeleri….. böylece konuþmalýydýn! ...
Çizdiðinde; Çocuksu sevinçlerimi, korkularýmý çizmeliydin tuvaline, sonra bir fýrtýna resmi ve kasýrga… sonra “tufan” Ve geriye kalan enkaz ve harabeleri göstermeliydi her fýrça darbesi.. Siyah siyah noktalarý damlatarak tuvalin beyaz yüzüne, gözyaþlarýmý resmetmeliydin! .. Çizdiðinde böyle çizmeli anlamlandýrmalýydýn, bir anlamý olmalýydý çizgilerinin! ...
Aðladýðýnda; Çaresizliðini gölgelemek, zayýflýðýný, korkaklýðýný, basiretsizliðini saklamak için, Gözyaþlarýnýn ardýna sýðýnýp “aczin” parçasý olmak, itiraf edemediklerinden kaçmak ve sýyrýlmak için, Yapamadýklarýn adýna deðil, “yapmadýðýn” ve “tercihlerini” kendi istediðin þekilde kullandýðýn sonuçlar için “aðlamamalýydýn! ..” Aðladýðýnda, bu; Yüreðinin aðlamasý olmalýydý, gözlerinin deðil! .. Riya kokmamalýydý dökülen yaþlar… Aðladýðýn da böyle aðlamalýydýn! ..
Yazdýðýnda; Sivri olmalýydý kalemin, kelimenin en hasýný, cümlenin en vuýrucu olanýný seçmeliydin…, içimi titretmeli nefesimi kesmeliydi vurgularýn! .. Aþk kokmalý, sevda tütmeliydi satýrlarýn, yazacaksan böyle yazmalýydýn! .. Daha sonra piþman olup üstünü çizmeyeceðin, silgi kullanýp silmeyeceðin þeyler olmalýydý! ..
Sustuðunda, ki; susmuþtun! ... Bende susacaðým! ... Lakin senin cehennemin olacak benim suskunluðum! .. Sindirerek oku! .. Tekrarý olmayacak! .. Bir þairin susuþu “Kýyametin kopuþu” kaleminin kýrýlmasý ise “depremlerin sonucu” gibidir! ..
Hülasa; Senin için dün ne yazýlmýþ, hatta düne kadar yazýlmýþ ne varsa hepsini yakýyorum! .... Kalemimin kýrýk parçalarýný da! .... Yüreðimi ve tüm yaþanmýþlýklarý karanlýða fýrlatýyorum! .. Þaire yaraþýr biçimde “ÞAÝRE AÝT NE VARSA” katlediyorum! .. Senin yarým býraktýðýn “cinayet teþebbüsünü” katliamla tamamlýyorum! .. Konuþan tek yanýmý “Kalem’imi de” susturuyorum! .... Yoluna çýkacak tüm yollardan dönüyor, yoluma çýkan tüm yollara “barikatlar” kuruyorum.. Hayatýndan eksiliyorum… Sen; eksiði hissetmesen de, “eksiklikten bahsetmesen de” Var olduðu “iddia edilen” dostluðu, arkadaþlýðý, yarenliði ve yine “Var olduðu yalanýna” kendimi inandýrdýðým aþký, sevgiyi, sevdayý, mazinin çöplüðüne ve bilinmezliðin zindanlarýna gömüyorum! ....
Geriye; Ne anlatýlacak bir masal(!) , ne közüne üfleyecek rüzgar, ne yanaklardan süzülecek bir damla nedamet, ne tebessümle yad edilecek bir aný, ne de muhabbete dair bir konu býrakýyorum! .. Yarýnlara bakarken, ibretle temaþa ettiðim “umutlarýn” yok oluþunu gördükten sonra, geriye bakýp “her ne varsa” mazide tarumar ediyorum! ..
Makale, þiir veya edebi bir kompozisyon deðildir bu yazdýklarým..
“Susmadan” az önceki son nefes alýþlarýmdýr! ..
ÞAÝR SUSMUÞSA ÖLMÜÞ DEMEKTÝR VE ÖLMÜÞTÜR ÞÝÝRLERÝNDE KÝM VARSA! ..
ELVEDA Aþka dair ne varsa, aþký anlatan kelimeler, kýrýk kalemim, þiirlerim, þiirleþen düþlerim ve kýrýk yüreðim, ELVEDA! .......
’Gönlüm sevmeden önce ne bir çöldü ne vaha Sen arkaný döndün ya! .. Gayrý yazmam bir daha! ...’
Kadir Albayrak
Sosyal Medyada Paylaşın:
kasev Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.