EVLAT ( NİCE YILLARA)
EVLAT
Gidiyorsun ya, yüreðin zirvesine hançer saplandý
Hasretini düþündükçe ruhum dile gelip sýzladý
Hoþça kal baba deyiþin var ya, gözler buðulandý
Çabuk gel kýzým, dön ne olur uçtuðun yuvaya.
Her düþünüþümde seni, aðlama kýzým deyiþim geliyor
Küheylan misali çatlarcasýna koþman geliyor
Yitik sevdalarda adýnýn berraklýðý geliyor
Çabuk gel kýzým, dön ne olur uçtuðun yuvaya.
Bilir misin sana hep derdim, benim mahur gözlüm
Cihana bedel kaþlarýn, edepkar sözlüm
Kalem tutan ellerin, hal hal ayaklým
Çabuk gel kýzým, dön ne olur uçtuðun yuvaya.
Özler misin bizleri diye sormuþtum kýzým
Hayýr, baba, özlemeyelim yoksa ben aðlarým
Aðladýkça dertlenir, baðrýma kimi basarým
Çabuk gel kýzým, dön ne olur uçtuðun yuvaya.
Yolda yürür, anýmsarým seni her kaldýrým taþýnda
Uzattýðýn ellerin gelir her resmine bakýþýmda
Sultanlýðýn, sultanlýktýr içimin her yanýþýnda
Çabuk gel kýzým, dön ne olur uçtuðun yuvaya.
Daha dünyaya ilk geliþini hatýrlýyorum da
Cennet reyhalarýný andýran kokun geldi burnuma
Ýl kucaðýma alýp seni sarmaladýðýmda
Çabuk gel kýzým, dön ne olur uçtuðun yuvaya.
Yolculuðun hayýrlý, günlerin neþeli, bahtýn açýk olsun
Düþlediðin rüyalarýnda baþucuna melekler konsun
Zümrütten dokunan saçlarýna tokalar deðil nurlar takýlsýn
Çabuk gel kýzým, ne olur uçtuðun yuvaya.
Bak hazan geldi, gördün mü kýzým, etraf soðuk
Baban ise hep hasretine yenik, bitkin ve donuk
Üzme sakýn kimseyi, bilirsin herkes konuk
Çabuk gel kýzým, ne olur uçtuðun yuvaya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.