CENNET DİYARI

Anne, görüyor musun bak
Yine bir akþam daha oldu,
Sanki hiç gün doðmayacak gibi
Yýldýzlar üþüþtü birden üzerine
Sanki bana bakýp
Hesap soracaklar diye
Titredim, korktum,
Havada soðudu, üþüdüm anne.
Huzur sokaðý nerede, biliyor musun?
Nasip olmadý gitmek oralara,
Sordum iþte öylesine.
Yoksa bana kýzdýn mý?
Neden bakmýyorsun bana
Utanýyor musun anne.
Hani adalet vardý, mülkün temeliydi
Yok, yok, duydum ki
Saltanat, mal, mülk kimde ise
O koyar, o saðlarmýþ hürriyeti.
Prangalarý baðlamýþlar yüreklere
Geçit vermiyor, sarp yokuþlar gibi.
Kilitli, anahtarý bulunmuyor.
Hançeri saplamýþlar yüreklere
Acýsýný hissediyorum, korkuyorum anne.
Hep söylerdin hatýrlýyor musun?
Sakýn yalan söyleme, minnet etme kimseye
Söyledim, ettim anne üzülmeyesin
Hep huzurla yaþayasýn diye.
Unuttun mu, söylesene
Ama ben unutmadým, unutamadým anne.
Seni özler durur, seni yaþarým
Gurbet diyarýnda ah edip, of çekip
Hatalarýmla seni anar sýzlanýrým.
Yanaklarýndaki o þebnem taneciklerini
Semadan arþa düþmesini önlemek için
Hasýr olmak isterim önünde, ama nafile
Ýþte o anda benimde gözlerim bayatlamýþ
Çið taneleri gibi buðulanýr
Hani soðuk bir havada pencereler
Nemden buðu tutar ya
Harama uzanan parmaklarýmda
Yazýlar yazmaya çabalarým.
Ýþte onun gibi
Ama ne yapayým, erkekler aðlayamaz derler
Uhdesi kalýr içimde, sana güzel bir
Yaþam sunamadým diye….

Sosyal Medyada Paylaşın: