Tramway
ben bir tramvayým
saat 6.30 da çalýþtýrýr beni vatmaným
yýkýlmaya yüz tutmuþ gecekondulardan geçerek son duraða geliriz
bir tost yaptýrýr kendine, bir çay içer
bir sigara yakar ardýndan, biz yollara düþeriz
birinci durakta Hatice haným biner
elinde çantasýyla, sýrtýndan hiç çýkarmadýðý hýrkasýyla
ikinci durakta Kabadayý Halil biner
yanaðý yaralýdýr gözleri kan çanaðý
üçüncü durakta Hatice haným iner
fabrikada çalýþan kýzlar biner güzelliklerini katarak
ve yol boyunca fabrikada kendilerine asýlan erkekleri anlatarak
dördüncü durakta vatman aynada saçlarýný düzeltir
çünkü birazdan Leyla haným ile mini etekli kýzý binecektir
beþinci durakta ameleler biner oturur oturmaz uyuklarlar
o kýsacýk yolda yar sayýklarlar
altýncý durakta emekli hakim beklemektedir hava atarak
ve aðýr aðýr biner, boynuna parfüm sýkarak
yedinci durakta öðrenciler biner ellerinde telefonlar
sýrf hava olsun diye tramvayda bile birbirlerini ararlar
sekizinci durakta inenler olur, binenler olur
üstüme abanmasana be adam muhabbetleri olur
dokuzuncu durakta Ayyaþ Ali biner hala ayýlmamýþtýr
bir duraklýk yolu uzun sanmýþtýr
derken gelinir sonuncu duraða
sessizleþirim,
akþama kadar böylece gider gelirim
akþam olur garaja çekilirim ve farlarýmdan iki damla gözyaþý damlatýrým
bilmem ki ben bunu niye yaparým
aslýnda ben bir tramvayým
ümit atayman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.