Acýtýyorsun dedi
Çuvaldýz elinde batýrýyorsun
Oysa bilseydi
Keskin býçak gibi dili
Dokundukça yüreðime
Kesiyor esiyor
Ýçimde
Kan gülleri acýyor
Döküldükçe tohumlarý
Topraðýma
Zehir saçýlýyor
ben o çuvaldýzla ellerimde
Yüreðime attýðý her kesiði
Kapadým..
Yetmedi
Gökyüzünden yýldýz
Buluttan Yaðmur çaldým
döküldüðünde
Gözlerime
Uzak diyarlarýn gecelerinden
Yýldýzlar
Yaðdýrdým…
þimdi gece..
Þiir tamircisinin kapýsýnda
Sýra bekleyen birçok hece
Hadi ;
Dokundur
sihirli deðneðini bir bir
Gülümsesin sana
Maskesi ruhunu örten
plastik gülüþlü
Yorumsuz býrakýlmýþ bir çok ece….
“Ben sana dolu dolu bir yürekle geldim
Sen bana bos yanýný verdin…
Uzattýðýn gülü dikeniyle sevdim
Sen dikenlerini
Benden de çok sevdin..“