Ol! Derdin, olurdu. Azrail nöbetlerinde çaðrýn, Cenneti müjdelerdi, Uzanýrdý musallaya, Gözleri baðlý. Aþkýyla meþkti, Kör bir hançerle tatmak kýyameti...
Her adýmýnýn altýndan, Seslendi durdu, Kesildi þimdi sesi. Yýllardýr, O Yitik anýlarýn refakatçisi.
Memet Metin BARLIK (ekim 2008)
Sosyal Medyada Paylaşın:
memet metin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.