DİVAN

Divan

Ham demiri bükmek kolay, ama çelik burulmaz;
Tel dolaþýk, mýzrap küskün, divan harcý karýlmaz;
Ne yýrtýlsýn, ne sökülsün, saðlam olsun kispetin;
Taþ yerinde aðýr olur, ozan gönül darýlmaz.

Yiðit olan, sohbet bilen, erce düþer meydana;
Açýlan çýðýrdan koþar, menzil verir kervana;
Çiçek çiçek oðul balý, bir tutulmaz ayrana;
Dil yarasý, merhem ile, özür ile sarýlmaz.

Her çiðdeme yorgan olur, yüce daða yaðan kar;
Bu bir ilim, bir gelenek, kendince töresi var;
Açýk yara sinek toplar, kurtlandý mý tarumar;
Bulanýk su ýrmak olsa, umman olsa durulmaz.

Sazýn pusat, sözün türkü, Vuslatî kardeþ olsun;
Has bahçenin gül dikeni, perdeye sýrdaþ olsun;
Dost ararken, varsa derdi, kara baðra taþ olsun;
Deli yürek, saðlam omuz, dost yükünden yorulmaz.

19.10.2008
Osman Öcal

Sosyal Medyada Paylaşın: