ŞEHR_İ İSTANBUL
Kýzkulesi savururken eteklerini
Son Tangoyu oynuyordu þehr_i Ýstanbul
Örümcek að kuruyorken duvarlarýmda
Merhametsiz gülüyordu þehr_i Ýstanbul.
Erguvanlar açýlýrken ay ýþýðýnda
Teri henüz soðuyordu þehr_i Ýstanbul
Galata’ dan savrulurken kýrýk kanatla
Þerefsizce bakýyordu þehr_i Ýstanbul.
Sen mübarek bir þehirsin hiç yakýþmadý
Yedi tepe daðlar gibi derdim sýralý
Beni yaktýn cennetinde sende yanasýn
Neden benden esirgedin kuru selamý?
Dalgalar yas tutuyorken rast makamýnda
Türbede mum üflüyordu þehr_i Ýstanbul
Martýlar es geçiyorken iki yakamda
Ellerini çekiyordu þehr_i Ýstanbul.
Sokaklarda yitirmiþken hayallerimi
Düþsem tekme vuruyordu þehr_i Ýstanbul
Papatyalar yaðýyorken kaldýrýmlara
Sevincinden aðlýyordu þehr_i Ýstanbul.
Sen mübarek bir þehirsin hiç yakýþmadý
Avuç açtým aþk dilendim ruhum yaralý
Gel öpeyim barýþalým ver dudaðýný
Neden benden esirgedin kuru selamý?
Þiir: Sedat ERDOÐDU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.