bir insanýn hayatta tadabileceði en acý þaraplarý tattým ben en aðýr prangalar vuruldu hep ellerime aðzýma en acýmasýz eller bastýrdý da konuþmak dursun nefes alamadým günlerce omzumda en aðýr sorumluluklar kafamda en karmaþýk düþünceler kalbimde en yüce sevgiler aþklarýn da en ahmakçasý belki de yine de heyecanýmýn sebep olduðu pýrpýrlar lüzumlu lüzumsuz her daim yanýmdalar bu sandalyede sabaha kadar oturmak mý en doðrusu yatýp uyumak mý uyuþturmasýný dileyerek yazmak mý söylenecek sözleri tüketene kadar baðýrmak mý en olmadýk kalabalýktan en boþ araziye doðru beklemek mi devanýn gelmesini davanýn görülmesini kendi iki kiþilik davanýn savcýsý olmak mý inceldiði yerden kopsun demek mi en ahlaklýsý hadi kýzým sil þu aldýrmazlýðýnýn üstünü kaplamýþ kiri pasý bekleyedur zamaný ta ki geçip gidene kadar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
g_lr_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.