Taş Kime Göre Sert
-taþ kime göre sert-
Arkadaþ!
Gözün seyiriyor.
Görüyorum kalabalýktan kaçýyorsun.
Duvar kaðýtlarý yýrtýlýp sökülen odana.
Yarým gece.
Yarým kaþýk yaðmur. Yarý tok uyuyorsun.
Ama þarkýn güya henüz baþlamýþ.
Bir rüya ertesi Üsküdar’da oralarda bir tepede.
Bazen bir avlu dilencisinin avuçlarý içinde.
Bazen bir vapurun buðulu camýndan bakarken.
Ve ne denir, deniz yalnýz, dalgalar yalnýzken.
Martýlar çirkinliklerini suya vuruyorlarken.
Arkadaþ!
Yüzüne bak, duvardaki yüzüne.
Kapýyý aç, ertesinden korktuðun kapýyý.
Suya dokun, taþa vur ama bir þeyi unutma.
Ahh! ellerinden doðan güvercinler hatrýna.
Yeni mi aðlýyorsun ki eþref deðildi kimse.
Yoksa kumsalda nedendi ki deniz kabuklarý bunca.
Ne ki ezeli.
Ne ki hâla.
Arkadaþ!
O çocuk da aynasýna aðlamýþtý.
Çirkinliðine asla.
Þimdi kalabalýða çýkýyorsun görüyorum.
Gözlerini kýs.
Bir þeyi unutma.
"Vozvrashcheniye" için hatýra...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.