yüz bu ay üstünde galip gülüþler eþliðinde haydi andante bu gülü býrak kimi hatýrlar uçurumlarda kahkahalarca çiçekler konar yangýnlar eskir fýrtýna haylaz düþtüðü yer loþ
çýk geceden çýk ölüm kucaklar kapýsý kýrýk bir aþk doðaçla haydi andante zamanýn eski hayalin hayat insanlar ateþ dünya cehennem bir þarkýdýr ki onu söylersin onu dinlerler koro halinde kimi unutur kulaktan kulaða inzivalarca babaannelerce ne ki üst üste ledid utanýr
çeþmeye gel yüz o köye çok var o köy yalancý bulutlarý az çocuklarý çok yaran kanar gün dününü özler bir çiçek açsa bir bahar olsa bir yangýn çýksa bir çocuk düþse bir deli koþup gelse de ne ki bu ay altýnda toprak homurdar cami sallanýr ve korkar annen yine de sen yüz haydi andante kapýsý kýrýk yarýný bekle bu kahýr sussun koro daðýlsýn bir gölge düþsün ardýna san ki fýrtýna dinmiþ cennet aðarmýþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
habil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.