Bir damla kan gibi ýlýk düþeceksin baðrýma belki canýn bir bardak demli çay çekmiþtir o an çaresiz; kalkýp kendin dolduracaksýn tam þekerini koyarken içine tadýna varacaksýn acýlý dünyanýn; sen olacaksýn gözlerimden a/kan, damla damla...
Git artýk, git ey sevgili sorma halimi hatýrýmý nicedir gecenin ardýndan gün günün ardýndan basan hep ayný karanlýk gecedir...
Bilmiyorum, canýn çay çekti mi hiç benim gibi kaynadý mý yüreðin, oynadý mý yer, cehennemin dibi biliyor musun, çok þey deðiþmedi aslýnda kapýlarýn önünde bile ayný taþlar çarpmasýn diye rüzgâr, kapanmasýn diye kapýlar çay deminde süzülürken g/özümden yaþlar...
Þaban AKTAÞ 22.10.2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
Şaban Aktaş (Homerotik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.