Kanma dost! bu dünyada, sanmayasýn vefa var Bu hayatta daima, süren ömrü sefa var Yüreðimde çekecek, daha nice cefa var Bana kalan sermayem, gönül acým kâr oldu.
Sanýrlar ben yaþarým, mutlu vede huzurlu Kâhý güler, aðlarým, kader hile, muzurlu Öyle bir yâr sevdim ki, has sevgiye özürlü Bana kalan sermayem, gönül acým yâr oldu.
Gönül harda yanýyor, yetiþ bana tabibim Gülen yüzüm yaþ döker, kurtar beni habibim Sevdim, yandým boþuna, elem, keder sahibim Bana kalan sermayem, yüreðimde hâr oldu.
Bilseydim yâr yüzüne, bakmaz idim hiç inan uzaðýnda olurdum, gelirmiydim yâkinan Köþe meyhanelerde, içermiydim sâkinan Bana kalan sermayem, bâki kalb’i zâr oldu.
Yanma dost! yanýlýp da, yârenden yok fâide Ne umarsýz aciz kul! gönül bilmez kâide Yaradandan sana var, inan bir tek fâide Bana kalan sermayem, dünya bana dâr oldu.
A.P 17 EKÝM 2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülbeyaz Şirincan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.