Ýstanbul’da bir gün daha geçti.
Denizin kokusuyla yaþamak,
Martýlarýn sesini dinlemek,
Ve bakmak...
Öylece mavi engine.
Sensiz bir gün daha.
Ýstanbul’um...
Ben yokum artýk.
Senden uzaklardayým,
Kaybolmuþum bir yerlerde.
Seni senle ve sevdiklerimle býrakmýþým.
Artýk alamýyorum denizinin kokusunu.
Martýlarýnýn sesini duyamýyorum uzunca bir zamandýr.
Ve bakamýyorum enginliklerine.
Þimdi nasýlsýn kim bilir.
Bir sonbahar günü,
Hafif yaðmurlusundur,
Toprak kokusu vardýr.
Yapraklar düþerken aðaçlardan,
Hasretler vardýr sende,
Özlemler vardýr....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.