Vurgun yedi yüreðim bu sevdadan,
Zamansýz bir titreme sardý
Bu sevdanýn yýprattýðý kalbi.
Vücudum taþýyamaz oldu kalbimi;
Son zerreciðine kadar sen vardýn çünkü,
Sensizlik vardý seinle dolu kalbimde,
Yalnýzlýk vardý...
Senden uzak bir þehirde kalmak,
Seni her an düþünmek,
Her an yanýmda olmadýðýný hissetmek.
Bu korku srýyordu benliðimi,
Çýrpýnýþlarým çaresizdi artýk.
Zamanyormuþtu beni.
Ne bir çare vardý sensizliðime,
Ne de seninle dolu benliðimdeki sensizliðe.
Yavaþ yavaþ kayboluyordum karanlýkta.
Bir boþluða kapýlmýþtý yüreðim.
Sensiz çýrpýnýyordu kalbim,
Artýk istemiyordu beni,benliðimi.
Tamamen boþluða düþüyordum iþte;
Yalnýz,uzun,yorucu...
Tamamen uzaklaþýyordum
Sensizliðin yorduðu bedenimden....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.