O bir hayýrsever, Fedakâr mý fedakâr. Neler basmýþ baðrýna görseniz? Dersiniz ki; ne de cüretkâr.
Vermiþ tasarruf etmeden, sevgiyi, Yeter ki kýrýlmasýn insanlar. O insanlar ki sömürüde, Israrda çok titizler.. Her fýrtananýn ardýndan, Omurgada kalan derin izler, Ne yapsýn tersane, ne yapsýn liman?
Kýrýlmýþ fakat kýramamýþ. Ve kýramadýðý yüklerle, nereye? Usul usul yanaþmýþ Yorgun bir iskeleye. Set çektim deyip üzülmeye. Gemisini baðlamýþ. Ama peþinden, gitme diye diye, Kollayýp, sevdikleri. Kusmuþlar birer birer, Kursaktan zehirleri... Gün olup þiir olmuþ Yaþanmýþ günlükleri..
Rahat vermemiþler Tekrar tekrar, yýlmadan Yeniden denemiþler. Dilenciye kýtlýk yok Sürekli melemiþler. Yola, insafa gelip, Onun da hakkýdýr, sevme, Bir türlü dememiþler.
O bir iyilik sever, Bu yüzden, o dizini döverken, Baðlandýðý limaný da, Durmadan dalgalar döver.
Necati Dikmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
nedi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.