DURAMAM ARTIK
DURAMAM ARTIK
Bu fani âlemde yalnýz ve sensiz
Ýstesem de hayal kuramam artýk
Çektiðim azâbým sanma nedensiz
Zorlasam da içten saramam artýk.
Çâresiz dertlerim ruhum sýkarken
Mahzun bakýþlarýn kalbim sökerken
Þu kara bahtýma boyun bükerken
Hiç umut bekleme veremem artýk.
Öyle sevmiþtim ki sevdiðim seni
Dünyam deðiþmiþti sordukça beni
Bir ömür beklerken gönül vermeni
Suskunluðun hayra yoramam artýk.
Coþkuyla solurken kýzýl gülleri
Göðsünde dinlerken eþsiz dilleri
Gayri yurt bildiysen gurbet elleri
Gidiþinden sebep soramam artýk.
Bir kez daha geldi sevgili günü
Neleri kaybettin hatýrla dünü
Kapkara yaþarken þimdi bugünü
Gülþende gülleri deremem artýk.
Eller düþünmezken geçip gideni
Gel bir de bana sor kimdir nedeni?
Yýllardýr çýrpýnan bezgin bedeni
Mecnun gibi çöle vuramam artýk.
Koparttý hasretlik gönül telimi
Artýk kim tutacak öksüz elimi?
Hasret tüketmiþken umut yolumu
Son defa sevdayý göremem artýk.
Bu nasýl âfet ki bitmiyor zulüm?
Öyle kýrgýným ki tutmuyor dalým
Burhan’ým neyleyim harapken hâlim
Haramdýr buralar duramam artýk.
(20.02.2006)
Burhanettin Akdað
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.