133. Bİ-HABER...
Beklerim zamaný, oturmuþ burada
Zaman gelip geçer de haberim olmaz…
Ve zaman bekler beni bazen sessizce;
Ve ben gelip geçerim zamandan habersiz...
Türküler söylenir uzaktan;
Aðlarým…
Her þey geçer, ama her þey,
Bir film þeridi gibi vehmimin perdesinden
Korkulan hayallerim geçer, ve burkulan içim
Yüreðime pranga vuran saatler geçer
Günlerim, haftalarým, aylarým geçer,
Ve umutlarým tükenir sessizce,
Ve hasretlik yýllarým geçer, habersiz
Aðlarým…
Yüreðim geçer nice yangýnlarda kavrulan,
Aðlamaktan kýzarmýþ gözlerim,
Ve dudaðýmda filtresi ýslanmýþ sigaram
Kapanmaz sandýðým yaram geçer,
Bir dost mendiliyle sardýðým.
Ve turnalar geçer gökyüzünden;
Aðlarým…
Geçmiþim geçer gözümün önünden
Yürekli çocukluðum, kahraman gençliðim,
Zevkli fakirliðim, yüreðimdeki zenginliðim
Ve acýlarým ve bitmeyecek sandýðým öfkem,
Ve çocuklar gibi sevincim geçer…
Ve içten hasb-i hallerim sevgiliyle
Aðlarým…
Hepsi geçer hepsi;
Böbrek aðrým, diþ iltihabým;
Babam göçer bu dünyadan sessiz, sedasýz…
Anam geçer gözümün önünden buruk acýsýyla
Ana kokusuyla…
Aðlarým…
Ve aðabeyim, can bacýlarým…
Arkadaþlarým geçer gözümün önünden
Ve birde Caným geçer,
Ve O canýmdan çok Sevdiðim geçer…
Aðlarým…
Ve zaman geçer burada
Ve ben geçerim
Ve hep birbirimizden bi- haber
Ve hep derbeder…
Ve hep sessiz
Yaþarýz; yazarýz; yaþlanýrýz…
Bazen coþkuyla ve bazen isteksiz
Þiirler yazarým sevdaya;
Aðlarým…
Kadir Çetin K.Adasý/89
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.