132. YAŞADIĞIM YER/ŞANTİYE
Gayet küçük bir oda, camý kýrýk pencere
Bir masa, bir sandalye, sýr atmýþ bir tencere
Ahþap bozuk bir kapý, baðlanmýþ bir zincire
Ýþte dostlar ben böyle bir yerde yaþýyorum…
Yataðýn bulunduðu bir tavanla dört duvar,
Ne sobam var odamda, ne de bir dolabým var
Sýðdýrmaya çalýþsan, üç-beþ kiþi zor sýðar,
Ýþte dostlar ben böyle bir halde yaþýyorum…
Masamda kitaplarým bir de bardak duruyor
Bir çamaþýr ipinde çoraplarým kuruyor,
Nerede kalýyorsun?.. Diye herkes soruyor,
Ýþte dostlar ben böyle bir yerde kalýyorum…
Kadir der ki dostlarým; halime þükrederim,
Dua edip Rabbime her gün hamdolsun derim
Her þey Ýlahi taktir, her þeye Allah kerim;
Ýþte dostlar ben böyle bir halde yaþýyorum…
Kadir Çetin BOLU-86
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.