dua-ipek-ölüm

ne zaman býraktýk dualarý
yoksa dualar mý býraktý bizi




metalden giysiler giydik
küstürdük ipeði




küçük bir sahil kýyýcýðý gibi kaldý ince deðerler
usul usul yaklaþýp
küçük adýmlarla giden





bozuk para gibi harcandý
ne zaman bu kadar ucuzladý çehresi ölümün
ve ne zaman çoðaldý bu kadar ölüm kusan silahlar
kardeþ kardeþin yabancýsý




insan
insaný ilk kez görüyormuþ gibi ürkek
’’çýkar ‘’
uzun çizmeler giymiþ
almýþ eline bir kamçý
kölelerini kamçýlýyor –dökülürken salyalarý-




ne zaman bu kadar ön saflarda yer aldý
‘’ bencillik’’




nerde kaldý ’’ paylaþýmcýlýk’’
nerede bir tas çorbayý komþusunda gezdiren eller




sokaktaki gölgesinden bile korkar oldu ademler
nerde kaybettik kendimizi
sahi biz kimdik










gönül gençyýlmaz
istanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: