Dünya yorgun deðil dönmekten Yâda her gün doðan güneþ Iþýðýný evrene yaymaktan Ve hiçbir köle Esaret zinciriyle baðlanmaktan
Dizbaðlarým çözük Adým atmaya mecal yok Yorgunum yorulmaktan Her yeni güne bitap uyanmaktan
Güneþler doðursam da Vurgun yemiþ gece sabahlarýna Tutukluluðum bitmez Sürer mahþere dek kara zindanlarda
Müptela yürek feryatlarda Kýzýl gecelerde Damarýmda enjekte eroin Ömrüme ziyan Aklýma zarar Suret mutlulukta yokluðun resmi Yorgun, düþler düþmekten Ve Vefa daraðacýnda ahir zamandan beklemekte
Ümit gemisine bir çakmak Taþý riyakâr gözlerin Kundakçýsý oldum bak Yaþam köklerimin Aleni acým denizimde þimdi çýrýlçýplak Son nokta Nerede / Ne zaman konacak
Yok artýk Varlýðý hükümlü kýlanlar Kavanoz dibinde soluklar Aþkýn sonsuzluðu aþikar da Âþýklar ölümsüz deðil Maþuksa dirilten hiç deðil
Elmastan ýþýk pýnarlarý süzmesi Yayýlýr içime içime Ey..! Ölüm Hazýrlan sefer var Suretten asýla dönüþ var
Þükran AY 20/10/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şükran AY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.