denizin orta yerinde mi doðdum bir sumru gibi beni de korkularýyla mý besledi gök adýný seveyim ekmeðini öpeyim diye gittikçe duyulmayan bir iç çekiþle gittikçe söylenmek istenmeyen bir sözle evet susturuldum
iþte bu adýmýný attýðým yarý aydýnlýk yol üzre bir hastane odasýnda dünyanýn en huzurlu çocuðuyken pencerede büyük gürültü ve adý kýrmýzý bir kýz aðlýyorken yine annem gökkuþaklý bir battaniye gibi sarýlmýþken bana kötü bir þey oldu söyledim aðladýnýz söyledim artýk karanlýða kaçtýnýz korkularýnýzdan
ama pencereden bakan ay ne dediyse dedi ben duymadým uyumadým gece beni beyaza götürdü ne dediyse dedi kimbilir seneler önce bir þarký arasýnda adým mý çaðrýldý hatýrladým yarý ölmek gibi hatýrladým anne! yastýðý ters çevrilmiþ uzun kýþ uykularýnda telve tesellileriyle aðlayarak aðýdýma kondu bir kuþ gibi oðlumun beni aramasý gibi titreyerek uzak çala ve baki
babamý çaðýr artýk eve gidelim! ! !
Sosyal Medyada Paylaşın:
sivert Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.