İştiyak
Ey ipek hislerle dokunmuþ zaman,
Özlemle dolmuþ ruhuma mekan.
Sahilde savrulmuþ yalnýz bir iz,
Ýçimde derindir sevgim deniz.
Perde perde hüzün sarar her an,
Farsça sözlerle süslü cihan.
Lal olmuþ dudaklarda saklý hayal,
Aþk bir duadýr, bir yâr-i visal.
Allah’ým, kalbim ezel yolcusu,
Yolumda sükûnet, gözde uykusu.
Hasret, bir yýldýzdý göðümde eski,
Þimdi karanlýklar perdeyi keski.
Neden bu ayrýlýk, bu elem neden?
Gözlerin zehrinden içer kederden.
Ýsyan mýdýr aþk, yoksa bir teslim?
Sensiz bu ömrüm, zehr-i kesîm.
Ey ruhu güzel, ipek bakýþlý melek,
Adýný anýnca titrer felek.
Gözlerin göklerde sanki serap,
Sana muhtacým, hey nazlý hitap.
Ruhum gecelerde dolaþýr tenhâ,
Zehir olur yokluðun her sabâ.
Kalbim, hicranýný yüklenir her dem,
Aðlar yýldýzsýz, mehtapsýz âlem.
Dökülür Farsî sözler avuçlarýma,
Aþk bir destandýr rüyâlarýma.
Leylâ’nýn aþkýyla yandý bu gönül,
Mecnun misali oldum bîçârel.
Þimdi yâdýnla dolup taþar dilim,
Gülüm, her zerremle sana mâil’im.
Ey ruhu cennet, ey kalb-i cihan,
Yüreðimden akan her söz bir ferman.
Zaman harap, dünya viran ey yar,
Gözlerin aþkýma bir mahþer diyar.
Dudaklarým dualar taþýr sana,
Bir sözle sar beni, ey yar, bana!
Bu þiir, aþk ile yalnýzlýk arasýnda,
Bir yýldýz misali kayar zamanla.
Ey Yâ Râb, sen bu hasreti kaldýr,
Kalbime huzur, ruhuma sabýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.