BEYNİMİ KEMİREN UR

Ne yaparsam yapayým kurtulamýyorum
Beynimin derinliklerinde filizlenen
Bir ur gibisin
Vücudumun her tarafýna yayýlýyorsun
Yaþamýmý hiçe sayarak
Ve sen yayýldýkça yayýlýyorsun
Bedenime dayanýlmaz acýlar yaþatarak
Yüreðimi kanatýyorsun, akan kan sayfayý kýrmýzýya çalarcasýna
Felç ediyorsun, yürüyemiyorum gelincik tarlasýna
Sana yazmak isteyen ellerime dahi hüküm ediyorsun
Sol yanýmý acýtýyorsun
Sol yanýmý kanatýrcasýna
Durmak bilmeyen kandan besleniyordun
Donkiþot olmak istiyordum
Yel deðirmenlerine su taþýmak
Ama sen öldürüyordun beni
Her geçen gün
Dut aðacýnýn dallarý gibi
Vücudumun her bölgesine filizleniyordun
Dallarýn yüreðimi sarmalýyordu
Göðüs kafesim daralýyordu
Nefes almaktan zorlanýyordum
Nefes alamýyordum…
Sen yaþam buldukça, ben ölüyordum
Yüreðimin sesine kulak týkamýþtýn
Dinlemiyordun yüreðimin sesini
Ama benimleydin
Vücudumun her yerinde
Sana yaþam veren bendim
Beynimin içinde seni var eden ve yaþatan bendim
Sonra sorgulamalar baþlýyordu
Hangi hayatýn anlamý vardý?
Hayatýn anlamý nedir?
Sorularý cevapsýz kalýyordu
Neden son bulmuyordu yaþamým, niçin?
Yaþam niçindi
Beynimi yarýp seni çekip çýkartmak istiyordum
Ama yüreðime söz geçiremiyordum,
Senin varlýðýnla yaþamak istiyordum
Sonunda bütün hücrelerimi öldür sende
Ne sende kalanlarý unutabiliyorum
Nede seni!
Ne hüzünlü yüzünü, nede hüzünlü gülüþünü
Her sözcük, seni hatýrlatýr bana
Kurulan her cümlede hayat buluyordun
Ben tükendikçe
Unutulmayýþýmýn kar tanesinde eriyip gitmek
Kayb olup topraða karýþmak
Filizlenen hüznün çiçeði gelincik tarlasýnda
Unutmamaya mahkûm olmaktýr sevgi
Sözcüklerin tükendiði noktada
Her gün düþünür durur, bu beyin seni
Kaçmak bu þehirden, coðrafyadan, ülkeden
Atlasta olmayan ülkeye
Kaçýþým sendin ama sen benleydin
Ki o kadar uzak kýtalar boyu
Atlasta olan þehir seni hatýrlatýyordu bana
Yok, olan þehirdeydim artýk
Yer altýnýn derinliklerinde
Karanlýklarýn þehrinde, yok olan ýþýktaydým
Cennet-cehennem yoktu
Bize vaad edilen hurilerde
Büsbütün peygamberler, yalancý çýkmýþtý
Beyinli urlar vardý
Seni unutmak, yitip gitmek
Unutabildiðim gün, düþündüðüm gündür…
Yüreðim parçalanýyordu
Yürek parçalanýrken nasýl bir ses çýkarýr, bilir misin?
Yüreðimin sesini dinle
Sesini dinle
Dinle…


Sosyal Medyada Paylaşın: