Gece usulca konar pencereye
Þehrin sessizliðine karýþýr þarkýlarým
Meydanlar da,sokaklar da bir çan sesi duyulur birazdan
Ayakizlerimiz uçsuz bucaksýz ülke olur
Hadi bana tertemiz bir düþ ver
Gözleri yaðmur yüklü bulut
Gülüþü senin gibi umut olsun
Sana dair umutlarým çýcek açar her mevsim
Bilsen kaç gökyüzü içimdesin
Ne vakit bir yaðmur yaðsa
Kuþlar sýðýnýr boynumdaki sen kuytuma
Hadi ses ver gir içime dünyanýn gökkuþaðýyla
Dilektin dilenen
Kaç zamandýr aþkýna kendi içinde
Umutlarým demli zifiri
Düþüncelerimin mahseninde
Sanayým
Teklifsiz
Hislerin kadar içinde
Ten üryan
Soluklar alabildiðince edepsiz
Mýsralarýma sesim deðer
Her satýrýnda
Yeni yeniden aþkýna teslimiyetim
Islaktýr nefes
Tutku özgür
Beden özgür
Zaman özgür
Yasak kelepçede
Hasret çaresiz bitiþlerinde
Derinden bir nefes
Beklenti sabýrsýz
Ayak sesinin
Gel nöbetinde
Derin öpüþ
Soluksuz