Bir kaplumbaða hýzýnda Hayattan hiç acelem yok misali Seni öyle sevmiþtim Onca þeyi Üzerime yük edineceðimi bile bile Artýk Küle dönsemde sesim çýkmaz Ben bu ateþi Kendi ellerimle yaktým Yaðmur yaðmayacaðýný bildiðim halde Topraðýn çatladýðý Nefesin yorulduðu saatteyim Kaç gece oldu Yüreðim taþ taþýyýp durdu Ümit vari onca duygum altýnda kalýp ezildi Bu sonbahar Kendi ellerimle döktüðüm yapraklarýn Bir daha yeþermeceðini bile bile Ayrýlýk Býçaðýn keskin tarafý gibi Aramýza açtýðý yara Artýk kapanmaz Ýki güne bir hayat sýðdý Bundan ötesi özeti Aþkýn tadý kaçtý Yaþamýn keyfi Zamaný býraktým kendi haline Ýnan Unutmayý geçtim Hatýrlamaya dahi takatim kalmadý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnızlığın Esareti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.