Şafak Yeli Esmeden
Þafak Yeli Esmeden
Eskiler soya bak der, süse fazla takýlma,
Ocaðýna koyarsan çok çekersin yosmadan.
Ömrün huzurlu olsun, genç yaþýnda yýkýlma,
Fikrinde ýsrar etme, barýþ olmaz susmadan.
Sirenleri hep öter, sanki kömürlü vapur,
Emrine bölük versen peþinden ister tabur,
Bu zamane kýzýnda pek göremedim sabýr,
Al kaçýr beni diyor on sekize basmadan.
Daða taþa haykýrsam yüreðim boþanmýyor,
Kendine yakýþaný her gönül kuþanmýyor,
Dört mevsim bir arada nedense yaþanmýyor,
Horozlar ötüþür mü þafak yeli esmeden.
Ýhtiraslar geçerse hakikatin önüne,
Yürek takýlýp kalýr yarýnýna, dününe,
Kürekler çekilirse akýntýnýn yönüne,
Aþký nasýl yaþarýz engellere küsmeden?
Pazarda sevgi yoksa müþteri nefret alýr,
Menfaat önde ise sevdalar yarým kalýr,
Saygýdan yoksun olan huzuru nasýl bulur?
Þu gönül sancaðýný yüreðine asmadan.
Hoþoðlu, sen aldýrma kulaða gelen sese
Huzur gönülde piþer, ilaç olur nefese
Vesvese tohumunu sakýn koyma kafese
Fitnenin sonu gelmez vanasýndan kesmeden
Mustafa Hoþoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.