Kaç kere umuda tutundum. Sonra ellerim kanadý düþtü yere. Ve ben her bakýþta kaybolup gitsem. Gölgem bile terk eder beni ansýzýn yavaþça.
Kaç yaðmurda ýslandým sýrýlsýklam umutla. Bir aðaç gibi bekledim kök salmadan. Bir rüzgar savurup durdu hep ayný yöne.
Ne yana baksam ne yöne gitsem . Ayný karanlýk ayný soðuk bir þehirdeyim. Bir türlü geçmek bilmeyen bu bekleyiþler. Sonu var mý içimdeki boþluklarýn.
Ve ben adýmda biraz daha uzaklaþsam.tek gerçek Beni bulacak tek gerçek yine yanlýzlýðým. Her sabah uyandýðýmda ayný bir þarký kulaðýmda. Ama sonu hep ayný, sessiz ve kederli acý.
’’ BÝR SEVDANIN ÝÇÝNDE KAYBOLMUÞ BÝR YOLCU GÝBÝ NEREYE VARSAM ORADA YIKILIRYANLIZLIÐIM’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
YANLIZLIKLAR_ŞAİRİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.