Saki 4

Bu þehir cam kafesli insan barýnaðý. Suratsýz, üzgün, öfkeli yüzler. Kaþlarý devrik, yorgun gözbebekleri. Bitiyor insan bir yerde saki.

Kim olmadýðýmý hatýrladým
Çýð gibi düþtü gözümden
Besili bir yalnýzlýk
Azýlý bir keder çarptý yüzüme
Eridi kalbim
Ah be!

Arala pencereyi nefesim dar
Göðsümde dað, içimde savaþ
Aklým harabe
Senden, benden baþkasý yanmaz
Haklýnýn haksýzý övdüðü yerde

Hep masal, hep ninni sallandýk durduk
Durduk saki
Akýllara durgunluk!
Gücü bize yetene
Bin marifet, bol menfaat
Bir bilmem ne
Tövbe tövbe !

Öylece bakakalýp olup bitene
Yutmuþuz sesimizi
Geçmiþ kursaðýmýzdan
Ýçimize kaçmýþ
Çöpten adamlarmýþýz
Vay be!

Öylece bakakalýp olup bitene
Kimsesize kanat
Mazluma el
Sevgiliye omuz,
...
Olmadýysak
Kahrolalým, üç beþ deðil
Topumuz!
Sosyal Medyada Paylaşın: