Sessiz ve Serin..

Gazel dolanmýþ aðaçlarýn boynuna, koskoca bir þehir sis içinde debelenir..
Belki bu senenin son yaðmurudur bu.
Nemli bir vedadýr bulutlarýn maksadý, saat kulesinin alnýna kondurduðu buselerin.
Biraz daha aðlasýp gideceklerdir belki sessiz ve serin..
Ne zamandýr tünedikleri yerden guku bile çýkmýyor artýk güvercinlerin.
Nefesimizi buhar eden mevsimlerde düþüyoruz içine, böyle saçma sapan bir kederin..
Þahidiyim her günün içine karýþmak için yola çýkan insana dair dertlerin.
Yok sayamýyorum gecesinden farksýz dönüp duran kasvetini günlerin.
Sürüp gidecek bu böyle damlalarý yerde kýmýldanan solucana dönüþtürene dek hayalci düþüncelerin.
Öyle anlarda gizli her kabulleniþ, senin yaran sana, benim ki bana derin.
Sanki ýslandýkça aðýrlaþan þehirde en çok gece yankýlanýyor yanlýzlýðý tüm caddelerin..
Öyle gecelerde girmiþiz bir kafiye girdabýna tutmuyor ne yapsak ölçüsü hecelerin..
Bana hiç sitem etmedi gülüþleri, eþ dosttan ibaret meclislerin.
Biliyorum artýk pazarý olsa alaný olmaz sensiz bu þiirlerin..
Bulutlar kadar mazur görülsün gün dönmeden bütün gidiþlerim..
Sosyal Medyada Paylaşın: