De
Ben Hep Avam..
Sarýlmýþým aþk ipinin ucuna, ellerim kan revan
Yitip gitti ne varsa düne dair, yok tek bir kelam
Iþýðýný izledim durdum, vazgeçmedim tek bir an
Alemler, alimler gördü ben hep avam..
Bir öyleyim bir böyle, geçip gidiyor günlerim
Sanki bir ben kalmýþým, hesabý tamam herkesin
Elinde nurdan bir ýþýkla olmayan þeyhimi özlerim
Eteðinden tutunca sanki çýkacak felahýma izin
Layýk olmak ne mümkün, fazlýndan nasiplensem
Keder içinde yitip gideceðim kalkacak ortadan gölgem
Acziyet gerçeðim, ecel takibinde her an ensem
Dönmüþüm arkamý düne, þükrümden çok keþkem
Miskin düþtüm, miskin giderim bu yollardan eyvah
Belki bedenim soður, gözlerim solar bir sabah
Beþ para etmez kabirde piþmanlýk ah-u vah
Mizanda müflisliðe koþma nefsim, ol artýk iflah
Her göçüp gidenle yürekler parelenir
Bir gün sana, bana da sýr perdesi aralanýr
Kokuþmuþ dünya gözönüne serilir
Ýyi isen iyi ile; kötü, kötü ile bilenir
Piþmanlýðýn tekerinde döner döner durursun
Ahdini bozar, tövbeden dem vurursun
Þeytan tasý almýþ eline yanar kavrulursun
An için aldanýr þahadetten olursun
Piþtim de oldum sanma, etme nefsine düþmanlýk
Dünyada sefa sürene ahirette yok padiþahlýk
Mahmud-u Muhammed’e verildi en büyük imamlýk
Hira eteklerindeki Hatice’nindir en hakiki evliyalýk ❤
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.