KALANLARIN ANISINA (ŞİİRDEN ŞARKIYA)
Söz: Mihraa
Müzik: Gürsoy Bayram
KALANLARIN ANISINA
( UMURUNDAMI ANKARA )
Umurunda mý Ankara,
Süzüldüðüm de kýraðýndan aþaðý
Iþýða tuttun dört bir yanýmý..
Hangi çarýðým çürüðümü gördün de
Geçit vermedin bana..
Ve bu hazin öykünün tek önermesi oldum..
Kaç gece biçildiyse üstüme,
Ya yýkým vardý.
Ya kýyým.
Sýðýnamadým çentiklerine taþramýn..
Þimdi beni uðultularla anma,
Çaðýrma!
Oyun oynadýðým sabahlardan bile
Gülücüðüm kalmadý..
Kurumsal bir hücre evi.
Ýçimde yarattýðým dört duvar..
Herþey usulüne uygun.
Kireç tutmuyor.
Tokmak vurmuyor kapýmý,
Yakama yapýþtý boyunduruklar.
Devri hiç geçmeyen kurdaleli tutsaklýklar..
Baharýn açtýðý çicekleri.
Bir kez olsun
Hatýrlamak için.
Küçüldüm küçüldüm.
Ve fakat.
Avucuna sýðamýyorum hala bir çocuðun..
Kýlýfýma keyfiyetim yetmiyor..
Kurtulamam ben,
Taze tutuyor anýlar kokularý,
Kan kokusu,
Yeþil desenli halýlar üzerinde
Ve hala yasaklý kelimeler var.
Sedire uzanmýþ..
Ben hiç denemedim gitmeyi mesela.
Vallahi,
Kimse sevmez
Burda doðan güneþi.
Denedim yakýnmayý hatta aðlamayý
Aðýtcýlar set çekti önüme.
Bastonlarý irkildi tabutlara vura vura,
Bir sela daha dinlemeye gücün var mý dediler.
Bir sela daha güneþ batmadan..
Umurunda mý Ankara.
Ne mi gördün de geçit vermedin bana..
Mihraa
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.