Günlerden bir gün Ben lerden yine ben Az önce uyandým Hafif olmayan derin uykumdan Saat öðlenin ikisi Gözlerim þiþ Ýçimde bir sýkýntý, pir sýkýntý Geçmeyen ruhsal azgýn bir sýzý.
Leþ gibi yalnýzlýk kokuyorum Ev sessiz odalar sessiz Mutfak salon antre, sessiz Benim ezeli zamandan beri Dünyam, sessiz.
Bir ürperti oluþtu içimde Açtým tv yi gürültü olsun diye Yýllar geçti alýþamadým Bu yalnýz garip duruma.