Beni Afet Anne

Ben ki daðlarýn ardýnda kalmýþ bir bulut
Gözyaþlarýmý sakladým senin için
Her sabah sofrana konan ekmeðin
Bereketine dokunamadan büyüdüm anne

Oysa ne çok emek verdin
Her nefesime, her adýmýma
Ben büyüdükçe küçüldü ellerim
Tutamadým sözlerimi, vaatlerimi
Parmaklarýmýn arasýndan aktý gitti zaman

Kapýnda bekleyen kedilere bile
Daha çok sevgi verdim bazen
Sana ayýramadýðým vakitlerim
Þimdi birer diken oldu yüreðimde
Her gece batýyor vicdanýma

Pencerenden baktýðýnda
Göremedin uzaklarda savrulan oðlunu
Ben ki daðlarýn ardýnda bir bulut
Yaðmur olup dökülemedim bahçene
Çiçeklerin soldu beklemekten

Þimdi uzaklardan sesleniyorum
Affet beni, affet anne
Gölgende büyüyen, gölgeni unutandým
Sana layýk olamayan evladýndým
Ama hâlâ senin çocuðunum, hep öyle kalacaðým

Sen ki ýþýðý sönmeyen bir kandil
Ben ki o ýþýkta savrulan pervane
Ne kadar uzaða uçsam da
Hep senin etrafýnda döndüm anne
Ve dönmeye devam edeceðim, son nefesime kadar
Sosyal Medyada Paylaşın: