SEN YİNE YOKSUN
Birileri senin adýný kulaðýma fýsýldadý
Duymuþtum seni, bu ne mutluluktu
Adýný ilk duyduðumda Benim çocuðumun ismi bu olsun dedim Bir çocuðum olmasa da Sen bütün çocuklarý bana baðýþladýn Sendin benim gözümü güzel bir dünyaya açan Senin iraden her þeyi derinden sarsar Senin uðrunda kavgalar verilir Adýný her duyduðumda içimde fýrtýnalar kopar Buldum seni býrakmak istemiyorum Bu fýrtýnalarýn dinmesini istemiyorum Nasýrlý elleriyle iþçiler Haykýrsýnlar hep bir aðýzdan adýný Onlarý duymak ve sende gözlerimi kapamak istiyorum
Yaðmur yaðýyordu mevsim sonbahardý
Uçuþuyordu rüzgarda o dalgalý saçlarýn
Hatýrlýyor musun dönecek misin diye sordum
Sustun önce sonra belki baharda dedin
Oysa çoktan bahar,kýþa döndü mevsim
Ayaz oldu buz tuttu geceler senin yokluðunda
Uzadýkça uzadý geçmez oldu zaman
Okumadýðým bir kitap gibisin yýllarca aradýðým
Oysa sen hep yaný baþýmdaydýn, göremediðim
Zordur bu yüreðime seni anlamak
Sarp dik yokuþlu daðlara týrmanmak gibi
Her zaman fedakârlýða hazýrdýr seven
Yeter ki sevildiðini bilsin sevilen mutlu olsun yeter
Sendin benim gözümü güzel bir dünyaya açan
Susmak zamanýdýr sözün bittiði yerdeyiz
Zaman geçti bak, geldi bahar sen yine yoksun
Unuttun ýslandýðýmýz nisan yaðmurlarýný
Yoksa sen beni yalandan mý sevmiþtin
Hem gönlümde hemde gözümde
Ayrýlýlýðý uzak limanlaramý demirledin
Çekerim sineye gecenin karalarýný
Þafaklar hasrete gebedir
Her sabah güneþ yeniden doðsa da
Ýçimi yaralayan o sinsi bakýþtýr
Canlandýrýr yaþatýr yakamozlar mehtabý
Bir beden büyük gelsede insan unutmsz hatýralarý
Düþer yollara, hamalýdýr akþamýn
Yandým aþkýndan varsýn nazlý aksýn suyun
Yokluðunda sallanýr kýrýlýr çatlar sabýr taþým
Gece yarýsýný bulur vuslatýn son uykusu
Rüyalarýmda bitsin kalbe düþen özlemin
Geceler kâbus olur bilir misin ey gözümün bebeði
Tükenþr umudum gözlerin vuslatýnda
Hasretinden kor olur kavrulur canýmýn çekirdeði
Fýrtýnadýr yokluðun gece yarýsý esen
Yitirilmiþ sevdanýn güne düþen yasýnda
Sende gölgelen sabrýn taþýnda
Ay güneþe esirken ýþýk düþer günaha
Yýldýzlar bile isyandadýr yokluðuna
Sensiz uyuyup sensiz uyanýnca sabaha
Yeþilýrmak coþtukça coþtu yalnýzlýðýna
Sevmek, yakýþtýrmaktýr gülümsemeyi
Ruhuyla baþ baþa býrakmaktýr
Varsýn ateþlere düþsün gözlerin
Ýnan hasret ateþiyle yanmaktýr
Karayellerin önünde sürüklenirken
Ýnan ne ruhum unutacak seni ne bedenim
YEÞÝLIRMAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.