Ben hiç dalýndan koparmak istemezdim çiçekleri, Hep diri kalsýn diye dikenleri ve gülleri. Ama bir gün dayandý kapýya bir ayaz. Bütün çiçeklerin üstünü kapattý bembeyaz Ne bahar kaldý mevsimlerden nede yaz.
Bir tek bu beyaz örtüyü yýrtabilen, Kardelenlere yaþamak için tanýnmýþtý imtiyaz.
Ve sevmedi hiç kimse bir daha, solan bir gülün dikenini . Hep deðiþtirdiler o vazodaki cesetlerin her gün baþka bir cesetle yerini. Ve bir tek kardelenler bu vahþetten koruyabildi kendini .
Sosyal Medyada Paylaşın:
HIZIR AYDER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.