Kahinlerim var benim Konuþamam dilsizim Dövdüler bizi Hastalýklarýmýzdan Yaralarýmýzdan kan akýtarak
Düþsüz uþak derler bize Sen anlat söküklerimizi Yýldýrým kuþaklarý sarýlý belimizde Vurdumduymaz acýlar çaðlýyor yüreðimizde
Süt mavisi çiçekler açýyor umut bahçelerimiz Ufuksuz ýþýksýz günler geçirdik Yiðidiz Varým en az onlar kadar varýz Aklýn tohumlarýný ýslatsa da tuz Var olacaðýz
Öfkeni tut Güneþin sabýrla beklemesi gibi geceyi Ýnandýklarýmýz hiç aldatmadý Aldatmayacak bizi