Bugün geçmiþten bir sahneye kalktým, Hâlâ yýkýlmamýþ birkaç viraneye uðradým, Ayak alýþkanlýðý... Umutlarýmý zamanýn inciticiliðine taþýrken, Dudaklarýmýn arasýnda bir sigara unuttum; Kalbimde çaðlayýp, Dilime varana kadar kuruyan hislerim gibi. Bugün, her þeyden pespaye vaziyette, Sisten battaniyelerin örtündüðü, Üþüyen tepelere oturdum, Sevgisizliðin, kimsesizliðin getirdiði zelzeleleri savuþtururken, Göðsümüzü ovuþturduk. Ýstikameti dipsiz bakýþlar olan, Bir tren rayýna uzandým sýrt üstü, Sakalýma düþen çið damlalarýný, Doðanýn parmak uçlarý kabul edip, Seviþtim intiharýn kýyýsýnda. Çoktan deðiþmiþ bir þehrin, Çoktan taþýnmýþlarýna uzanýrken, Bir binanýn pencerelerine dalgýn; Bir kapýnýn önünde buldum kendimi: Gözyaþlarýmýn býraktýðý izlerden, Ayný hislere atmaya devam eden kalbimi! Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.